Ludzkie klepisko : historie z Pogranicza: Białorusi, Litwy i Polski

Książka

W koszyku

oceń

Ludzkie klepisko : historie z Pogranicza: Białorusi, Litwy i Polski / Marcin Sawicki. - Kielce : Wydawnictwo Paśny Buriat, 2019. - 260, [2] strony : fotografia ; 21 cm.

Autor

Sawicki Marcin (1978- ) Autor

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Sawicki, Marcin (1978- ) Regiony przygraniczne Rodzina Tożsamość narodowa Polacy Białorusini Litwini Wsie Kresy wschodnie Rzeczypospolitej Białoruś Polska Litwa Obwód grodzieński (Białoruś) Nowogródek (Białoruś, obw. grodzieński, rej. nowogródzki ; okolice)

Gatunek

Reportaż

Dziedzina i ujęcie

Historia Etnologia i antropologia kulturowa Socjologia i społeczeństwo

"Moja babcia ze strony ojca, Lodzia, była z Pogranicza. Przed wojną pobierała nauki w trzech kresowych miastach, w Grodnie, Wilnie i w Suwałkach, a po wojnie okazało się, że to trzy odrębne państwa. Dziadek Piotr był także z Pogranicza. Przyjechał „za babcią” na Augustowszczyznę z Sonicz, z Polski do Polski. Zanim się zorientowali, okazało się, że Sonicze to Białoruś. Dziadka Piotra nie znałem. Zmarł, gdy mój ojciec miał trzy lata. Znałem za to mit dziadka Piotra, który w skrócie można ująć tak: gdyby żył, wszystko byłoby inaczej… Jak to na Wschodzie, wszystko byłoby inaczej, gdyby… A dlaczego Państwu tym głowę zawracam? Bo "Ludzkie klepisko" Marcina Sawickiego, to opowieść, jaką sam powinienem był napisać… Powinienem był pojechać do tych Sonicz… Dlaczego tego nie zrobiłem? Bałem się zburzyć mit, a mit na Wschodzie to świętość. Wszyscy tu żyją mitem (Polski od morza do morza, Wielkiego Księstwa Litewskiego) lub w micie. Bo co by było, gdyby okazało się, że dziadek Piotr nie mówił w „tutejszym”, że był „tylko” Polakiem, a nie mieszańcem, kundlem z Pogranicza? Czym był karmił swoją wyobraźnię i na czym budowałbym tożsamość? Bo dla mnie "Polak" to za mało…

A Sawicki się nie bał… Wsiadł, cholera, i pojechał na to Pogranicze, śladem swoich dziadków i pradziadków… I przywiózł stamtąd przepiękną opowieść o kundlach z Pogranicza, o ludziach, którzy za jednego życia byli obywatelami kilku państw, nie ruszając z miejsca, których traktowano jak bezpańskie psy, i do których wszyscy mieli pretensje, że są stąd, są "tutejsi"… "Ludzkie klepisko" to opowieść odpamiętana, utkana z odprysków pamięci, a opisane losy kilku rodzin to metafora losu, jaki stał się udziałem wszystkich tych, którzy - nie z własnej przecież winy czy zasługi - żyli na na obrzeżach, a nie w środku…" (Piotr Brysacz, dziennikarz, dyrektor artystyczny festiwalu literackiego Patrząc na Wschód)

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Biblioteka Główna Kępno

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 308 (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga dotycząca bibliografii

Bibliografia, netografia na stronach [257-261].